تأثیر آموزش آرام سازی عضلانی و تنش زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی بر اضطراب دانشجویان

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش آرام سازی عضلانی و تنش زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی بر اضطراب دانشجویان اجرا شد. پژوهش از نوع آزمایشی سه گروهی با پیش آزمون و پس آزمون و جامعۀ آماری شامل دانشجویان با اضطراب بالا بود که از بین آنها 60 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به سه گروه 20 نفری (دو گروه آزمایش، شامل گروه آرام سازی عضلانی و گروه تنش زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی و گروه گواه) تقسیم شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامۀ اضطراب کتل (کتل، 1958) و بازخورد زیستی پاسخ گالوانیک پوست (خدادادی، 1373) بود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر کاهش اضطراب تفاوت معناداری (01/0 p< ) وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که آرام سازی عضلانی و تنش زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی در تأثیر بر اضطراب با یکدیگر تفاوت معناداری ندارند.